NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
88 - (2445) حدثنا
إسحاق بن
إبراهيم
الحنظلي.
وحدثنا عبد بن
حميد. كلاهما
عن أبي نعيم.
قال عبد:
حدثنا أبو
نعيم. حدثنا
عبدالواحد بن
أيمن. حدثني
ابن أبي مليكة
عن القاسم بن
محمد، عن
عائشة. قالت:
كان
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم، إذا
خرج، أقرع بين
نسائه. فطارت
القرعة على
عائشة وحفصة.
فخرجتا معه
جميعا. وكان
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم، إذا كان
بالليل، سار
مع عائشة، يتحدث
معها. فقالت
حفصة لعائشة:
ألا تركبين
الليلة بعيري
وأركب بعيرك،
فتنظرين
وأنظر؟ قالت:
بلى. فركبت
عائشة على
بعير حفصة.
وركبت حفصة
على بعير
عائشة. فجاء
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم إلى جمل
عائشة، وعليه
حفصة، فسلم ثم
سار معها. حتى
نزلوا.
فافتقدته
عائشة فغارت. فلما
نزلوا جعلت
تجعل رجلها
بين الإذخر
وتقول: يا رب!
سلط علي عقربا
أو حية
تلدغني. رسولك
ولا أستطيع أن
أقول له شيئا.
{88}
Bize İshâk b. İbrahim
El-Hanzali ile Abd b. Humeyd ikisi birden Ebû Nuaym'dan rivayet ettiler, Abd
dedi ki: Bize Ebû Nuaym rivayet etti. (Dediki): Bize Abdu'l-Vâhid b. Eymen
rivayet etti. (Dediki): Bana İbni Ebi Müleyke, Kaâsım b. Muhanımed'den, o da
Âişe'den naklen rivayet etti. Âişe şöyle demiş:
Resûlullah (Sallallahu
Aleyhi ve Sellem) (sefere) çıktığı vakit kadınları arasında kur'a çekerdi. Bir
defa kur'a Âişe ile Hafsa'ya düştü de, onunla beraber ikisi birden çıktılar.
Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) gece oldu mu Âişe ile birlikte yürür;
onunla konuşurdu. Derken Hafsa, Ââşe'ye : Bu gece benim deveme binmez misin?
Ben de senin devene bineyim. Sen de gör, ben de göreyim, dedi. Âişe:
— Hay hay! cevâbını verdi. Ve Hafsa'nın
devesine bindi. Hafsa da Aişe'nin devesine bindi. Az sonra
Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Aişe'nin devesine geldi.
Üzerinde Hafsa vardı. Selâm verdi, sonra onunla birlikte yürüdü. Nihayet (bir
yere) indiler. Âişe, Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'i aradı ve
kıskandı (konağa) indikleri vakit ayaklarını lzhır otlarının içine koydu. Ve:
— Yârabbi! Bana bir akreb veya yılan musallat
et de beni soksun. Resulün (dür), ona bir şey söyleyemiyorum, demeğe başladı.
İzah:
Bu hadisi Buhâri
«Kitâbu'n-Nikâh»'da; Nesai «Işretü'n-Nisâ» bahsinde tahric etmişlerdir.
Nevevi diyor ki: «Kur'a
Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'den maada bütün müslümanlara vâcibdir. Nebi
(Sallallahu Aleyhi ve Sellem) hakkında ise zevceleri arasında adaletin vâcib
olup olmaması ihtilaflıdır. Vâcibdir diyenlere göre kur'a çektirmek de
vâcibdir, Vâcib olmadığını söyleyenlere göre ise bunu yapmak geçim
güzelliğinden ve iyi ahlâkdan ma'duddur. Gönüllerini almak için yapılır.»
Hanefiler'ce kadınların
sefer hâlinde kasm hakları yoktur. Kocaları dilediği kadınıyle sefere
çıkabilir. Ancak evlâ olan yine de kur'a çektirmektir. Kurtubi kur'a
çektirmenin İmam Mâlik'e göre de vâcib olmadığını söylemiştir.
İzhir: Kendisinden boya
çıkarılan bir ottur. Ekseriyetle içerisinde yılanlar, akrebler bulunur.
Hz. Âişe 'nin kendisini
yılanlara, akreblere helak ettirmek istemesi Hafsa nın dileğini yerine
getirmekle cinayet işlediğini bildiği içindir. Bu suretle suçunu cezalandırmak
istemiştir. El-Mühelleb bu hadisle istidlal ederek baş sıkısında insanın
kendine bedduada bulunmasının af edileceği kuvvetle me'mul olduğunu
söylemiştir.